Przez wiele lat rozwoju miast i urbanizacji przemysł był tym czynnikiem, który w najmocniejszym stopniu odcisnął swoje piętno na możliwościach ekonomicznych przeciętnego człowieka. Do tej pory świat dzielił się na malutki odsetek uprzywilejowanych zamożnych ludzi i całą biedną resztę bez dostępu do nawet ćwierci osiągalnych cywilizacji zasobów i luksusów. Pojawienie się zapotrzebowania na tanią siłę roboczą, a następnie jej transformacja w pracowników umysłowych, stworzyła całą klasę średnią, która jeśli nawet nie składa się z ludzi bardzo zamożnych, to mogą pozwolić sobie oni na bardzo dużo luksusów oferowanych im przez świat. A dzięki dostępności najróżniejszych mechanizmów finansowych i inwestycyjnych mają także możliwość racjonalnego i bezpiecznego pomnażania własnych środków. Zarobione w ten sposób pieniądze przedstawiciele klasy robotniczej i klasy średniej wydają w dużej mierze na konsumpcji, zasilając tym samym finansowo lokalny przemysł i handel, tworząc regionalną siłę gospodarczą.
