Wiosenne i letnie miesiące służą aktywnościom na świeżym powietrzu. To zazwyczaj wczesną wiosną podejmujemy decyzję o bieganiu, kupujemy nowe ubrania w sklepie sportowym, staramy się lżej odżywiać aby nasza wzmożona aktywność fizyczna przyniosła skutki w postaci ładnej figury.
Bieganie to świetny sposób na zrzucenie kilku kilogramów, na nabranie odporności, zbudowanie mięśni łydek i innych partii ciała. Ćwiczy ono też nasz charakter, kiedy nawet podczas dnia wolnego nastawiamy budzik na wczesną godzinę, by wraz z brzaskiem przemierzać kolejne kilometry. Bieganie wyzwala też endorfiny- skakanie podnosi ich poziom i dzięki temu sprawia po prostu, że jesteśmy szczęśliwi!
Jednak bywa i tak, że łapie nas kolka podczas biegania. Skąd bierze się ta przypadłość i jak sobie z nią radzić, aby nie porzucić tego rodzaju sportu?
Niejednokrotnie bywało tak, że podczas ważnych światowych zawodów najszybszy zawodnik nagle zwalniał i schodził z bieżni- złapała go kolka podczas biegania, która uniemożliwiła dobiegnięcie do mety i zdobycie medalu. Niestety nie da się w naukowy sposób przewidzieć dnia ani godziny kiedy złapie nas kolka podczas biegania. Możemy się tylko domyślać, że kolka podczas biegania łapie nas dlatego, że zrobiliśmy za krótką rozgrzewkę, że zjedliśmy wcześniej niewłaściwy posiłek, lub mamy złą technikę biegu czy nierówne tępo oddychania. Niestety naukowego wyjaśnienia powstania kolki puki co nie znamy.
Kolka możne w szybki sposób demotywować biegacza do uprawiania tego sportu. Jeśli złapie nas kolka podczas zawodów lub biegów ulicznych, kiedy wiele par oczu zwróconych jest właśnie na nas, a my schodzimy z toru w związku z bólem podżebrowym, możemy czuć niechęć do kolejnego startu w zawodach lub samodzielnego, porannego joggingu. Ale pamiętajmy, że kolka, to nie nasza wina i przydarza się też najbardziej znanym osobistościom świata sportu, które na ważnych, ogólnoświatowych mistrzostwach tuż przed metą musiały zrezygnować, gdyż bieganie z kolką jest niestety niemożliwe.
