Nietolerancja laktozy, czyli cukru będącego w mleku, to jedna z niejednokrotnie spotykanych nietolerancji pokarmowych. Dochodzi do niej wówczas, jak w organizmie brakuje laktazy – enzymu koniecznego do rozkładu laktozy. Wtedy po spożyciu mleka lub innych artykułów zawierających laktozę pojawiają się choroby ze strony układu pokarmowego. Które są etiologie i sygnały nietolerancji laktozy? Na czym polega leczenie? Nietolerancja laktozy to niewłaściwa odpowiedź organizmu, która pojawia się po spożyciu artykułów zawierających laktozę – cukier mleczny. Etiologią tego sposobie nietolerancji pokarmowej jest brak (alaktazja) lub deficyt (hipolaktazja) laktazy – enzymu trawiennego, jaki jest niezbędny do odpowiedniego rozkładu laktozy na glukozę i galaktozę. Jak w organizmie brakuje laktazy, laktoza nie może zostać rozłożona i ulega fermentacji bakteryjnej w jelicie grubym. W konsekwencji zaczynają się kwasy i gazy, które powodują wzrost ciśnienia osmotycznego treści jelitowej oraz oddziałują drażniąco na błonę śluzową, czego konsekwencją są przykre choroby ze strony układu pokarmowego.
Nietolerancja laktozy – sygnały
Sygnały nietolerancji laktozy są niespecyficzne i przypominają sygnały wielu chorób przewodu pokarmowego (szczególnie zespołu jelita drażliwego). Pojawiają się bowiem:
•biegunki (stolce mają charakterystyczny nieprzyjemny zapach);
•wzdęcia
•uciski brzucha
„przelewanie” w jamie brzusznej
•oddawanie nadmiernej liczby gazów
•kolki
•mdłości i mdłości (u pewnych);
Stopień nasilenia tychże objawów w decydującej mierze zależy od liczby spożytej laktozy (im większa liczba, tym objawy są bardziej nasilone), a także od poziomu niedoboru laktazy i postaci spożytego pokarmu zawierającego laktozę.
Należy podkreślić, że sygnały nietolerancji laktozy pojawiają się niejednokrotnie po kilkorgu lub chociażby kilkunastu godzinach od spożycia tego cukru. W stosunku z tym będący powszechnie nie widzą związku pomiędzy chorobami a spożywaniem mleka i jego przetworów.
Nietolerancja laktozy – leczenie
W przypadku wrodzonego niedoboru laktazy leczenie polega na dożywotnim usunięciu z kuracji artykułów, które mają cukier mleczny. Cierpiący z wrodzonym brakiem laktazy nie tolerują chociażby niewielkich liczby pożywienia zawierającego laktozę, a nieleczona dolegliwość może szkodzić ich byciu. Przy pierwszym niedoborze laktazy leczenie może polegać na całej eliminacji z jadłospisu artykułów zawierających laktozę lub ograniczeniu ich spożywanej liczby. W niektórych przypadkach do kuracji można włączyć pastylki z laktazą. Podobnie jak w przypadku wrodzonego niedoboru laktazy, zasad kuracji przy nietolerancji laktozy należy przestrzegać przez całe życie. W przypadku wtórnej nietolerancji laktozy kuracja obejmuje okresową eliminację artykułów zawierających cukier mleczny, a u dzieci i małych dzieci wykorzystanie mieszanek mlecznych bezlaktozowych. Dieta przy nietolerancji laktozy winna być wykorzystywana do czasu, aż nie zostanie wyleczona dolegliwość, która spowodowała zniszczenie nabłonka jelita (wyjątek że być np. dolegliwość Leśniowskiego-Crohna). Po jego zregenerowaniu sygnały nietolerancji powinny ustąpić. Wtedy można wrócić do codziennej kuracji.
